بحران های من

باید تمرین کنم کم تر فکر کنم. من نیازی به این همه فکر کردن ندارم.

برایش توضیح دادم من ایده آلیست نیستم، واقع گرام؛ یک واقع گرای خیال باف!

آشنایی با ح، جزء مواجهات اثرگذار است. ح ذهن مرا روشن می کند...

از موزیک به مثابه مخدر استفاده می کنم؛ گوش می کنم تا بیاسایم.

کمی از پایین موهام چیدم. گرچه واضحا سبکی و نشاط موهام را حس می کنم، اما پیش بینی می کنم که هفته ی بعد همین موقع پشیمان پشیمان پشیمانم!

اولین بار بود که ب ازم می خواست بدون لحاظ نسبت پدر و دختری، سخنرانی اش را نقد کنم. کار سختی بود...

یادداشتم را تحویل دادم. ه.س به دال گفته بود می خواهد مرا ببیند. یادداشتم را دوست داشته بود. خجالت کشیدم ذوق زدگی ام را نشان دهم. شب پیام داد متوجه خجالتم بوده... این خوش حالی کوچک اما عمیق امروزم بود...

به خودم قول داده ام فکر اضافه نکنم. جهان فعلا در تعلیق است...

خطا کردم. همان طور که قبلا نوشتم از خظا نمی ترسم. ولی این نترسیدن به این معنی نیست که به میزان اتلاف انرژی ای که برایم اتفاق افتاد، فکر نکنم و کم انگیزه و بی شوق نشوم...

مشاهده یادداشت خصوصی